نویسندگی یک رویاست . رویایی که هیچ وقت پایان نمی یابد . هر کسی که می گوید یک نویسنده نمی تواند یک
متن زیبا بنویسد ، حتما خودش نویسنده نیست . چون نویسنده ها ، تنها انسان هایی هستند که می توانند متونی به
زیبایی یک قطره شبنم که روی گل سرخ می غلتد ، بنویسند .
بعضی از انسان ها نمی توانند درک کنند که آیا ما نویسنده ها واقعا استعداد نویسندگی داریم یا نه ؟!
هر نویسنده دارایی هایی دارد . این دارایی ها قلم و کاغذ اوست . برای نویسندگی فقط به یک قلم و چند کاغذ برای
نوشتن متنی زیبا احتیاج است . چون آنها می توانند در هر شرایطی بنویسند .
نویسندگان گاهی تصویرگر می شوند . آنها گاهی تصویرگری کتاب را خود برعهده می گیرند .
آنها طوری نوشته های خود را به تصویر می کشند که گویی قلم جادویی آنها را نقش می بندد .
نویسنده ها می توانند تصویرگری ماهر نباشند ولی احساسات سرشاری دارند . آنها دارای احساسات لطیفی
هستند ؛ لطیف چون برگ گل یاس . زیباتر از دستمالی که مادر برایت می دوزد .
نویسندگان انسان هایی با تجربه هستند ؛ چون آنها در محیط اطراف خود بسیار حضور داشته اند .
#بانوی سبز
ادامه دارد .
درباره این سایت